Koolrabi

Koolrabi stamt af van wilde kool, die nog voorkomt in het Middellands zeegebied. Koolrabi is de knolvormige, verdikte stengel van een koolplant. In tegenstelling tot knollen en koolrapen groeit koolrabi boven de grond. Afhankelijk van de variëteit is de knol bleekgroen of blauwviolet van kleur. Beide varianten zijn onder de schil witgeel van kleur.

De knol die boven de grond gevormd wordt, is eigenlijk een verdikking van de stengel aan de voet van de plant, waarop de bladeren zijn ingeplant. Afhankelijk van de groeiomstandigheden, kan de knol van koolrabi een diameter van 5 tot 15 cm bereiken.

Koolrabi kun je op elke grond telen, mits hij goed doorlatend is. Daarom zijn de meeste tuingronden goed geschikt voor deze teelt. In het begin van de teelt heeft koolrabi weinig water nodig. Zodra de knol 3 tot 5 cm dik is, neemt de waterbehoefte van dit plantje toe.

Knollen tussen de 7 en 10 cm dik zijn klaar om te oogsten.

Je kunt koolrabi rauw en gekoot eten, stoven kan ook. Snijd de vezelige gedeelten royaal weg; hier kun je bouillon van trekken. De smaak heeft iets van radijs maar dan zoeter. Koolrabi kun je ook koken en serveren met een groentesausje of in stukken gaar stoven.

Vers geoogste koolrabi is op een koele plaats 4 tot 5 dagen houdbaar.

1. Wacht je te lang met oogsten, dan loop je het risico dat de knollen houterig worden.
2. Koolrabi is gezond en bevat veel vitamine B en C, caroteen en ijzer. De meeste voedingsstoffen zitten in de bladeren waarvan je zelf soep kunt maken!
3. Wil je de koolrabi stoven? Doe dit niet te lang want dat gaat ten koste van de smaak.